Tanım : Öğrencinin kendi gördüğünü, duyduğunu, düşündüğünü ve yaşadığını yazarak anlatmasıdır.
Sözü yazıya dökmek, çocuk için kolay olmaz. Bunda dolayı, yazma etkinliği, ilk sınıflarda öğretmenin kılavuzluğu ile bütün sınıfla, ortak çalışma olarak başlar.
Yazılacak cümleyi, öğretmen, öğrencilerin katılmasıyla belirler. Sonra, kelimelerini teker teker söyleyerek, cümleyi yazdırır. Bu arada gerekli denetimi yapar. Daha sonraları, cümleyi belirledikten sonra, yazılmasını öğrencilere bırakır. Bu çalışma ilk üç sınıfta böylece sürer.
Üçüncü sınıfta bireysel yazma çalışmalarına geçilir. Bu yazıların kısa olması (3-4 cümle) doğal karşılanmalı, öğrenciler daha uzun cümle kurmak için zorlanmamalıdır.
Öğrencilerin yaşadıkları olaylar, ilgilendikleri konular, en iyi konuşma ve yazma konusudur.
Yazma konularını seçmek için, okuma metinlerinden, ortak çalışmalardan yararlanılabilir.
Bunlar, geziler, incelemeler, gözlemler, denemeler, bayram, tatil, yılbaşı gibi belli günler, yaşanan ya da görülen bir olay (kaza, ayrılma), kutlama, teşekkür, resimlerden anlaşılanlar olabilir.
4. ve 5. sınıflarda öğrenciler, “ortak yazma” dan, “bireysel yazma” ya geçmelidirler. Bu düzeye gelememiş çocuklar varsa belirlenir. Onlarla ayrıca ilgilenilmesi gerekir. Bu sınıflarda da sık sık yazma çalışmaları yapılmalı, özellikle öğrencinin ilgisini çeken durumlardan
yararlanılmalıdır.
Öğrencinin yazma yeteneğinin gelişmesi, Türkçe dersinden başka derslerde yapılacak yazma çalışmalarında da izlenmelidir. Böylece öğrenci, Türkçe becerisinin her ders için gerekli olduğunu anlar, bunun bilincine varır.
Bireysel
yazma çalışmaları nasıl yapılır ?
4. ve 5. sınıfta bireysel yazma çalışmaları :
Ders İçi
Ders Dışı
Olmak üzere 2 yolla yapılır.
Ders içinde yapılacak bireysel yazma çalışmaları, bir konu üzerinde her çocuğun bildiğini, düşündüğünü, duyduğunu 3-4 satır olarak, kendi defterine yazmasıdır. Bu yazılar okunur, önce başarılı yanları belirtilir. Sonra eksikleri, yanlışları söylenir, gerekli uyarılar öğrenciye yapılır. Bu çalışmalar, öğrenciyi ödev yazmaya hazırlar.
Ödev, ders dışı bir çalışma olarak, bir konuda öğrencinin kendi kendine yazdığı yazıdır. Öğrenci bunu bir kağıda geçirerek öğretmene verir.
Ödevin konusu, bütün sınıfta ortak ya da öğrenciye özel olabilir. Özel konular, öğrencinin ilgi duyduğu, kendi seçtiği bir konu olduğu için, başarıyı artırır. Ancak öğrenciler, kendine verilmiş belli bir konu üzerinde yazmaya da yavaş yavaş alıştırılmalıdırlar.
Konu üzerinde plan vermek ya da “3-5 paragraf” diye sınırlamak yararlı olmaz. Bu arada derslerde paragraf üzerinde durmak, paragrafın önemini ve yararlarını kavratmak, uygulatmak gerekir.
Ödevin hazırlanması için yaklaşık bir hafta süre tanınır. Bu süre içinde öğrenci konu üzerinde bilgi toplar. Ödevini yazıp kendi kendine düzeltir. Bu sırada ödevini bir arkadaşına ya da çalışma kümesine okuması, yanlışların ve eksiklerin azaltılması bakımından çok verimli olur.
Öğretmen topladığı ödevleri, inceleyip yanlışlarını belirterek öğrencilere verir. Ödevlerin titizlikle incelenmesi, öğretmenin vazgeçilmez bir görevidir. Öğretmen, ödevin yanlışlarını düzeltmez, sadece belirtir. Çünkü “kağıttaki yanlışı düzeltmek, öğrencinin kafasının içini düzeltmek değildir.” Bundan dolayı öğretmen, yanlışların doğru biçimlerini öğrencilerin kendilerine buldurmalı ve onları gözden geçirmelidir.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |